آمارهای منتشرشده از سه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ماهه نخست سال‌جاری نشان می‌دهد، صادرات فرش دستباف ایران به یک‌‌هزار تن رسیده و ارزشی معادل ۱۱میلیون دلار داشته است که در مقایسه با مدت مشابه سال‌گذشته ۳درصد افزایش وزنی و ۱۱درصد افزایش ارزش نشان می‌دهد. مرتضی میری عضو هیات‌رئیسه اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف در همین زمینه در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» درباره مسائل و مشکلات این بخش از رفع تعهد ارزی تا مشکلات مربوط به صدور کارت بازرگانی سخن می‌گوید و آنها را مهم‌ترین معضلات این بخش می‌داند. به اعتقاد این فعال اقتصادی نخست و پیش از هر چیز باید نگاه به فرش تغییر کند و آن را به‌عنوان کالایی هنری در نظر گرفت که بازاریابی آن تازه پس از صادرات آن آغاز می‌شود.
ممکن است ابتدا از چالش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بخش صادرات فرش شَمایی کلی ترسیم کنید؟
چالش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های صادرات در بخش فرش نیز مثل بقیه بخش‌ها اول با مساله تحریمها و شرایطی که به واسطه آن در داخل به‌وجود آمده است گره خورده. شکل روابط بین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌المللی تحریمی، کار را برای فعالان اقتصادی سخت کرده است به این معنی که ما مراوده بین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌المللی نداریم یا حداقل می‌شود گفت مراودات ما به سختی انجام می‌گیرد. به این ترتیب دور از انتظار نیست که بازارهایمان را کم‌کم از دست بدهیم، هرچند تاکنون به هر نحو ممکن، سطحی از مراودات را باقی نگه داشتیم.
اثرات تحریم به‌طور مشخص چگونه در این بخش خود را نشان داده است؟
تحریمها شرایط سختی ایجاد کرده‌اند؛ مثلا در داخل موجب تصویب قوانینی شده است که دست صادرکننده را بیش از پیش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بندد، مثل رفع تعهد ارزی. وقتی این قانون تصویب شد نظری به ماهیت متفاوت فرش به‌عنوان یک اثر هنری نداشت؛ به این معنی که فرش هنگامی که صادر می‌شود تازه و همزمان فرآیند فروش آن آغاز می‌شود؛ چراکه طالب فرش اول باید آن را رویت کند. بارها این مساله را گوشزد کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایم که نمی‌شود با فرش صادراتی مانند دیگر اقلام برخورد کرد و بازه زمانی مشخصی برای بازگشت ارز آن مشخص کرد که همان ابتدا، یعنی سال۱۳۹۷ سبب شد این بازه را کمی طولانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر کنند و تا یک سال زمان برای رفع تعهد ارزی بگیریم، اما تجربه این ۳، ۴ سال به ما می‌گوید این فاصله زمانی نیز راهگشا نیست. برخی کارت‌های بازرگانی به همین دلیل در این مدت باطل شد و بازرگانان صدمه خوردند.
نظرات کاربران